Αν ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ είναι…ΘΡΗΣΚΕΙΑ, τότε είμαι ένας από τους εκατομμύρια πιστούς του. Αν ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ είναι…ΙΔΕΑ, τότε έχω εκατομμύρια ομοϊδεάτες (θεωρώντας παράλληλα, πως είναι υποχρέωση μου, η διάδοση της Ολυμπιακής ιδέας). Κι αν ο Ολυμπιακός είναι τρέλα, πώρωση και αρρώστια, τότε σίγουρα δεν έχει βρεθεί, ακόμα, ο γιατρός που θα με κάνει καλά…
Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, όμως, ο ΘΡΥΛΟΣ, είναι ΟΛΑ αυτά μαζί και κάτι παραπάνω… Ο ΟΣΦΠ, είναι τρόπος ζωής και έκφρασης, είναι ένας ζωντανός οργανισμός! Είναι, μάλιστα, απόλυτα φυσιολογικό να είναι ο Ολυμπιακός όλα τα παραπάνω, αφού, πρώτα και πάνω απ’ όλα, όταν μιλάμε για Ολυμπιακό αναφερόμαστε σε ένα μοναδικά ιδιαίτερο κοινωνικό φαινόμενο.
Παρ’ όλα αυτά, έχω την αίσθηση πως αναφορικά με τον Ολυμπιακό, υπάρχει ένα αναπάντητο ερώτημα: «Ολυμπιακός γεννιέσαι ή γίνεσαι»; Λέω να το πιάσω από την ανάποδη, μπας και το απαντήσω... Τι σημαίνει, δηλαδή, το να είσαι Ολυμπιακός; Ποια είναι εκείνα τα χαρακτηριστικά, που έχει κάθε γνήσιος γαύρος; Ολυμπιακός, λοιπόν, σημαίνει μεγαλείο, και αρχοντιά από την μία, αλλά και λαϊκότητα, απλότητα και γνησιότητα, από την άλλη. Το να είσαι Ολυμπιακός σημαίνει ότι ανήκεις σε μια ιδιαίτερη... «ράτσα» ανθρώπων, οι οποίοι έχουν ένα δικό τους κώδικα αξιών, αρχών αλλά και... συμπεριφοράς. Απαιτούνται: καρδιά, ψυχή, θάρρος και (καλώς εννοούμενο) θράσος για να είσαι Ολυμπιακός. Δε φτάνει να είσαι... άντρας, για να είσαι γαύρος, πρέπει να είσαι ... αρσενικός. Μάγκας, δηλαδή, που ξέρει να ζει, να αγαπάει, να κλαίει και να γελάει και να συμπεριφέρεται στον καθένα, ανάλογα, με το τι αυτός αξίζει... Κι αν δεν έχεις πνεύμα νικητή και καρδιά πρωταθλητή, αν δεν είσαι ασυμβίβαστος με την ήττα, αλλά και την ρουφιανιά, την τσατσιά και την λαμογιά, ψάξε να βρεις ομάδα. Λένε, ότι όταν γεννιέται ο κάθε άνθρωπος, η ΨΥΧΗ του είναι tabula rasa, άγραφος πίνακας, δηλαδή. Για κάποιους, το πρώτο πράγμα που γράφτηκε σ’ αυτόν τον... πίνακα, ήταν η λέξη: ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ! Χρειάζονται, όμως, κι όλα τα παραπάνω, να υπάρχουν στο... DNA σου, ώστε αυτή η μαγική λέξη να γραφτεί... ανεξίτηλα, για πάντα στην ψυχή σου και μετά να... περάσει στην... καρδιά και, τελικά στο ... μυαλό σου! Αν αναρωτιέστε “τι λέει αυτός”, τότε σίγουρα είστε άλλη ομάδα ή έχετε διαλέξει λάθος ομάδα... Ολυμπιακός γεννιέσαι, γαύρος, όμως, γίνεσαι!
Όλα τα προαναφερόμενα, δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από μια…εισαγωγή στον «κόσμο του εφτάψυχου»(στον οποίο ευτυχώς, δεν είμαι μόνος μου).Αυτός, άλλωστε, είναι ο «εφτάψυχος», ένας απλός «στρατιώτης» του ΟΣΦΠ, που έχει σαν πρώτη του αρχή, πως ο Θρύλος, είναι υπεράνω προσώπων. Με λίγα λόγια, όσοι με ξέρουν, με ξέρουν, ενώ σε τελική ανάλυση, δεν έχει σημασία ποιος είναι ο «εφτάψυχος», αλλά αν ο «τύπος» αυτός, υπηρετεί σωστά αυτό που στο δικό του μυαλό είναι…ΚΑΤΙ ΜΑΓΙΚΟ! Κι αυτό θα φανεί στην πορεία, η οποία μακάρι να είναι ανάλογη των προσδοκιών, όλων εκείνων που συμμετέχουν σε αυτήν την προσπάθεια…
Στα ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ, τώρα, θεωρώ πως ο Θρύλος έκανε, ίσως, το καλύτερο φετινό (επίσημο) παιχνίδι του και σίγουρα το καλύτερο α’ ημίχρονο των φετινών αγώνων του… Έπρεπε, μάλλον, να γίνουν τα…αυτονόητα για να δούμε τον Θρύλο να παίζει επιθετικό, όμορφο και δημιουργικό ποδόσφαιρο. Ταχύτητα και τεχνική συνδυασμένα με πάθος και δύναμη. Αυτά είναι τα στοιχεία που διέκριναν την ομάδα το Σάββατο απέναντι σε μια καλοδουλεμένη ομάδα, όπως ο Αστέρας.
Θεωρώ, πως ακόμα είναι πολύ νωρίς, κι ως εκ τούτου, δεν θα μπω σε ιδιαίτερες αναλύσεις σχετικά με την «ξαφνική» μεταμόρφωση της ομάδας από αγωνιστική σε αγωνιστική. Η…ορθολογική (επιτέλους) αντιμετώπιση των πραγμάτων, καθώς και η πιο ορθολογική (σε σχέση με ΟΛΑ τα προηγούμενα ματς) διαχείριση του ρόστερ, αποδείχτηκε, αποτελεσματική, πάντως…
Όσο σημαντική βαθμολογικά αλλά και ψυχολογικά, ήταν η Σαββατιάτικη νίκη, άλλο τόσο σημαντική ήταν και η ατμόσφαιρα που υπήρχε στο Καραϊσκάκη, στο οποίο για πρώτη φορά (σε επίσημο ματς) υπήρχαν δύο ενεργά-οργανωμένα πέταλα! Από το καλοκαίρι γίνεται τεράστια προσπάθεια, από την Θύρα 7, προκειμένου το «κάστρο», να γίνει ακόμα πιο απόρθητο, αλλά και «καυτό» για κάθε αντίπαλο, και βάση γι’ αυτό ήταν η ενεργοποίηση του απέναντι από την Θύρα 7 πετάλου, με τον βασικό πυρήνα να αποτελείται από συνδέσμους της επαρχίας. Πρώτο δείγμα, άκρως θετικό, και μακάρι να ισχύει το «η αρχή είναι το ήμισυ τους παντός», γιατί πραγματικά ήταν μια καλή αρχή. Πολλά μπράβο μάγκες, συνεχίστε έτσι (πάντα μπορούμε και καλύτερα).
Θα ήθελα να πω, πολλά ακόμα γι’ αυτό το θέμα, αλλά δεν θα χαθούμε, θα πούμε πολλά περισσότερα και αναλυτικότερα μέσα στην εβδομάδα.
http://www.katimagiko.gr/editorial/913/o-pinakas-tes-psuhes-graphei-olumpiakos
Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, όμως, ο ΘΡΥΛΟΣ, είναι ΟΛΑ αυτά μαζί και κάτι παραπάνω… Ο ΟΣΦΠ, είναι τρόπος ζωής και έκφρασης, είναι ένας ζωντανός οργανισμός! Είναι, μάλιστα, απόλυτα φυσιολογικό να είναι ο Ολυμπιακός όλα τα παραπάνω, αφού, πρώτα και πάνω απ’ όλα, όταν μιλάμε για Ολυμπιακό αναφερόμαστε σε ένα μοναδικά ιδιαίτερο κοινωνικό φαινόμενο.
Παρ’ όλα αυτά, έχω την αίσθηση πως αναφορικά με τον Ολυμπιακό, υπάρχει ένα αναπάντητο ερώτημα: «Ολυμπιακός γεννιέσαι ή γίνεσαι»; Λέω να το πιάσω από την ανάποδη, μπας και το απαντήσω... Τι σημαίνει, δηλαδή, το να είσαι Ολυμπιακός; Ποια είναι εκείνα τα χαρακτηριστικά, που έχει κάθε γνήσιος γαύρος; Ολυμπιακός, λοιπόν, σημαίνει μεγαλείο, και αρχοντιά από την μία, αλλά και λαϊκότητα, απλότητα και γνησιότητα, από την άλλη. Το να είσαι Ολυμπιακός σημαίνει ότι ανήκεις σε μια ιδιαίτερη... «ράτσα» ανθρώπων, οι οποίοι έχουν ένα δικό τους κώδικα αξιών, αρχών αλλά και... συμπεριφοράς. Απαιτούνται: καρδιά, ψυχή, θάρρος και (καλώς εννοούμενο) θράσος για να είσαι Ολυμπιακός. Δε φτάνει να είσαι... άντρας, για να είσαι γαύρος, πρέπει να είσαι ... αρσενικός. Μάγκας, δηλαδή, που ξέρει να ζει, να αγαπάει, να κλαίει και να γελάει και να συμπεριφέρεται στον καθένα, ανάλογα, με το τι αυτός αξίζει... Κι αν δεν έχεις πνεύμα νικητή και καρδιά πρωταθλητή, αν δεν είσαι ασυμβίβαστος με την ήττα, αλλά και την ρουφιανιά, την τσατσιά και την λαμογιά, ψάξε να βρεις ομάδα. Λένε, ότι όταν γεννιέται ο κάθε άνθρωπος, η ΨΥΧΗ του είναι tabula rasa, άγραφος πίνακας, δηλαδή. Για κάποιους, το πρώτο πράγμα που γράφτηκε σ’ αυτόν τον... πίνακα, ήταν η λέξη: ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ! Χρειάζονται, όμως, κι όλα τα παραπάνω, να υπάρχουν στο... DNA σου, ώστε αυτή η μαγική λέξη να γραφτεί... ανεξίτηλα, για πάντα στην ψυχή σου και μετά να... περάσει στην... καρδιά και, τελικά στο ... μυαλό σου! Αν αναρωτιέστε “τι λέει αυτός”, τότε σίγουρα είστε άλλη ομάδα ή έχετε διαλέξει λάθος ομάδα... Ολυμπιακός γεννιέσαι, γαύρος, όμως, γίνεσαι!
Όλα τα προαναφερόμενα, δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από μια…εισαγωγή στον «κόσμο του εφτάψυχου»(στον οποίο ευτυχώς, δεν είμαι μόνος μου).Αυτός, άλλωστε, είναι ο «εφτάψυχος», ένας απλός «στρατιώτης» του ΟΣΦΠ, που έχει σαν πρώτη του αρχή, πως ο Θρύλος, είναι υπεράνω προσώπων. Με λίγα λόγια, όσοι με ξέρουν, με ξέρουν, ενώ σε τελική ανάλυση, δεν έχει σημασία ποιος είναι ο «εφτάψυχος», αλλά αν ο «τύπος» αυτός, υπηρετεί σωστά αυτό που στο δικό του μυαλό είναι…ΚΑΤΙ ΜΑΓΙΚΟ! Κι αυτό θα φανεί στην πορεία, η οποία μακάρι να είναι ανάλογη των προσδοκιών, όλων εκείνων που συμμετέχουν σε αυτήν την προσπάθεια…
Στα ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ, τώρα, θεωρώ πως ο Θρύλος έκανε, ίσως, το καλύτερο φετινό (επίσημο) παιχνίδι του και σίγουρα το καλύτερο α’ ημίχρονο των φετινών αγώνων του… Έπρεπε, μάλλον, να γίνουν τα…αυτονόητα για να δούμε τον Θρύλο να παίζει επιθετικό, όμορφο και δημιουργικό ποδόσφαιρο. Ταχύτητα και τεχνική συνδυασμένα με πάθος και δύναμη. Αυτά είναι τα στοιχεία που διέκριναν την ομάδα το Σάββατο απέναντι σε μια καλοδουλεμένη ομάδα, όπως ο Αστέρας.
Θεωρώ, πως ακόμα είναι πολύ νωρίς, κι ως εκ τούτου, δεν θα μπω σε ιδιαίτερες αναλύσεις σχετικά με την «ξαφνική» μεταμόρφωση της ομάδας από αγωνιστική σε αγωνιστική. Η…ορθολογική (επιτέλους) αντιμετώπιση των πραγμάτων, καθώς και η πιο ορθολογική (σε σχέση με ΟΛΑ τα προηγούμενα ματς) διαχείριση του ρόστερ, αποδείχτηκε, αποτελεσματική, πάντως…
Όσο σημαντική βαθμολογικά αλλά και ψυχολογικά, ήταν η Σαββατιάτικη νίκη, άλλο τόσο σημαντική ήταν και η ατμόσφαιρα που υπήρχε στο Καραϊσκάκη, στο οποίο για πρώτη φορά (σε επίσημο ματς) υπήρχαν δύο ενεργά-οργανωμένα πέταλα! Από το καλοκαίρι γίνεται τεράστια προσπάθεια, από την Θύρα 7, προκειμένου το «κάστρο», να γίνει ακόμα πιο απόρθητο, αλλά και «καυτό» για κάθε αντίπαλο, και βάση γι’ αυτό ήταν η ενεργοποίηση του απέναντι από την Θύρα 7 πετάλου, με τον βασικό πυρήνα να αποτελείται από συνδέσμους της επαρχίας. Πρώτο δείγμα, άκρως θετικό, και μακάρι να ισχύει το «η αρχή είναι το ήμισυ τους παντός», γιατί πραγματικά ήταν μια καλή αρχή. Πολλά μπράβο μάγκες, συνεχίστε έτσι (πάντα μπορούμε και καλύτερα).
Θα ήθελα να πω, πολλά ακόμα γι’ αυτό το θέμα, αλλά δεν θα χαθούμε, θα πούμε πολλά περισσότερα και αναλυτικότερα μέσα στην εβδομάδα.
http://www.katimagiko.gr/editorial/913/o-pinakas-tes-psuhes-graphei-olumpiakos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου